เมื่อ พ.ศ. 2483 ประเทศไทย มีกรณีพิพาทกับอินโดจีนของฝรั่งเศส เกี่ยวกับรัฐบาลไทย ได้เสนอขอให้รัฐบาลฝรั่งเศส ปรับปรุงเส้นเขตเขตแดน ที่ไม่อาจยึดถือเป็นหลักที่แน่นอนได้ ประกอบกับ ไทยเราเคย ได้ับความขมขื่นต่อเหตุการณ์ก่อน ๆ มา จึงคิดที่จะให้มีการปรับปรุงเส้นเขตแดนเสียใหม่
ฝรั่งเศสปฏิเสธในคำขอร้องของรัฐบาลไทย กรณีพิพาท จึงได้เริ่มขึ้นตามชายแดนบางแห่ง และทวีความรุนแรงยิ่งขึ้น ตั้งแต่ฝรั่งเศสเริ่มมาทำการทิ้งระเบิดที่จังหวัดนครพนม ไทยจึงทำการทิ้งระเบิดตอบแทนบ้าง เป็นสาเหตุให้ต่างฝ่ายต่างก็เคลื่อนกำลังเข้าประชิดชายแดนกันทั้งสองฝ่าย การปะทะกันด้วยกำลังทหารและอาวุธ ได้เริ่มขึ้นเมื่อเดือนมกราคม พ.ศ. 2484 จนถึงวันที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2482 และกรณีพิพาทจึงได้ยุติลงด้วยการประนีประนอมของทั้งสองฝ่าย
จากกรณีพิพาทครั้งนี้ ประเทศไทยได้สูญเสียผู้กล้าหาญสละชีพเพื่อชาติไปเป็นจำนวน 59 นาย มีทั้งทหารบก ทหารเรือ ทหารอากาศ ตำรวจ และพลเรือน ทำให้ชาวไทยเกิดความสามัคคีกลมเกลียว รักใคร่ปรองดองกัน มีความรักชาติ รักความเป็นไทย ทำให้ประเทศต่าง ๆ ทั่วโลกได้รู้จักประเทศไทย ในฐานะประเทศเอกราช ชาวไทยมีความภูมิใจในเกียรติของตน ทุกคนต่างร่วมมือร่วมใจกันอย่างพร้อมเพรียง
เมื่อเหตุการณ์ได้กลับคืนสู่ภาวะปกติแล้ว รัฐบาลของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ได้ระลึกถึงคุณความดีของบรรดาข้าราชการทหาร ตำรวจ พลเรือน และราษฎรที่ได้สละชีวิตเพื่ออิสรภาพ และเกียรติศักดิ์แห่งชาติไทย จึงได้สร้างอนุสาวรีย์ขึ้นไว้ที่กรุงเทพมหานคร ณ ต้นทางหลวงสายพหลโยธิน (ถนนประชาธิปัตย์) ตอนถนนพญาไทยบรรจบกับถนนราชวิถี ให้ชื่อว่า "อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ" เพื่อเป็นเกียรติและเทิดทูนคุณงามความดีของวีรชนเหล่านั้น และเพื่อเป็นสิ่งเตือนใจสำหรับชาวไทยให้ระลึกว่า ชีวงิตและร่างกายย่อมแตกดับไปเป็นของธรรมดา แต่ชื่อเสียงและเกียรติคุณความดีนั้นยังคงปรากฏอยู่ตลอดเวลา
ที่มา http://allknowledges.tripod.com/chaimemo.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น